Tedavi

Kaymış Metafiz Kırığı

Cerrahi Tedavi

Kapalı Redüksiyon Ve Perkütan Telleme. Redüksiyon denemesi sırasında kırığın instabil olduğu görülürse, yani kırık uçlarını redükte durumda tutan kişi alçı sarılması için ellerini biraz gevşettiğinde kırık rahatlıkla kayıyorsa, kırık yerini açmadan, skopi kontrolü altında gönderilen Kirschner telleriyle kırık uçları tespit edilir (perkütan telleme). Genellikle çok kez tekrarlanan, hoyrat redüksiyon manevraları sırasında (örneğin, kırıkçı müdahalesi) kırık uçlarında dişlenmeyi sağlayacak yapı bozulduğunda bu durum ortaya çıkar. Tespit hemen her zaman sadece radius kemiğine yönelik yapılır. Bazen radial stiloidden sokulan bir adet Kirschner teliyle tespit mümkün olursa da çok instabil kırıklarda birbirini çaprazlayan iki adet Kirschner teli gerekir. Kirschner tellerinin ucu kesilerek cilt dışında bırakılır. Bu, ilerde bu tellerin genel anesteziye gerek kalmadan çıkartılmasını kolaylaştırır. Teller çoğu kez büyüme plağından geçtiğinden tellere bağlı olumsuz etkiyi asgaride tutmak için, çapı 2 mm’in altında düz tel seçilir. Daha sonra uzun kol alçısı yapılır, ancak tespit süresi daha kısadır (3 ila 5 hafta). Perkütan tel ile tespit çoğu Gustilo tip II açık kırığında da tercih edilen bir yöntemdir.

Açık Redüksiyon. Kaymış metafiz kırığı redükte edilemezse açık redüksiyona geçilir, yani kırık uçları ameliyatla ortaya konur, araya giren yumuşak dokulardan kurtarılır ve görerek redükte edildikten sonra Kirschner telleriyle tespit edilir. Dorsale kayan kırıklarda araya giren yapılar genellikle pronator kuadratus kası ve fleksör tendonlardır. Volare kayan kırıklarda ise genellikle ekstansör tendonlar araya girer. Ameliyat sonrası 4 ila 6 haftalığına uzun kol alçısı uygulanır.

Redükte edilemeyen kırıkların yanı sıra, alçı içinde redüksiyonun korunamadığı kırıklarda, Gustillo tip III açık kırığında ve kompartman sendromunun geliştiği kırıklarda da açık redüksiyon tercih edilir. Aynı taraf dirseğinde suprakondiler humerus kırığı mevcutsa önkol alt uç kırığı öncelikle perkütan tel ile tespit edilmeye çalışılır. Bu mümkün olmazsa açık redüksiyona geçilir 

Olguların yaklaşık üçte birinde distal radius kırığına ulna stiloidinde kopma kırığı da eşlik eder ve genellikle yakınmasız kaynamama ile sonuçlanırlar. Nadiren yakınmaya neden olan stiloid kaynamama durumunda ilerde ulna stiloidinin eksizyonu gerekebilir.