Füzyon Sahası ve İnstruman Seçimi

Cerrahi girişim gerektiren eğriliklerin çoğu Lenke tip 1 özelliğindedir. Lenke tip 1A veya tip 1B eğriliklerde yapısal tek bir torasik eğrilik ve bunun altında merkezi sakral hattı geçmeyen, yapısal olmayan lomber bir eğrilik söz konusudur. Bunlar dengesiz eğriliklerdir. Cerrahi girişimde posterior instrumentasyon tercih edilir. Spinal implant olarak üstte çengel, altta vidaların kullanıldığı karma (hibrid) sistemler daha çok tercih edilir. Füzyon sahası stabil omurun bir seviye üzerinde sonlanır. Stabil omurun L₄ de olduğu uzun bir Lenke tip 1A eğrilikte füzyon stabil omurun iki seviye üzerinde, yani L₂ de sonlandırılır.  Cerrahi girişim sonrası oldukça bir düzelme sağlanır. Ayrıca gövdedeki dengesizlik hemen her zaman giderilmiş olur.

Lenke tip 1C eğrilikte füzyon sahası uzun tutulacak olursa yapısal eğriliğe güçlü spinal implant aracılığıyla uygulanan kuvvetler lomber bölgedeki eğrilikte yeterince dengelenemez ve gövde dengesi bozularak hasta bir tarafa doğru yatar. Her ne kadar zamanla yapısal olmayan lomber eğrilikte bir miktar uyum gözlenirse de bu her olguda ve yeterince gerçekleşmez. Bu nedenle Lenke tip 1C eğrilikte füzyon sahası stabil omuru geçmemelidir. Ayrıca, yapısal torasik eğrilikte aşırı düzeltimi ve sırtta aşırı düzleşmeyi önlemek için ilk konan çubuktaki rotasyon manevrası 90 dereceden daha az olmalıdır. Cerrahi girişimde posterior instrumentasyon tercih edilir ve genellikle hibrid sistemler kullanılır.

Lenke tip 1C eğrilikte sık yapılan bir hata buradaki çift eğriliği çift majör eğrilikten ayırt edemeyerek sadece torasik eğriliği füze etmek suretiyle ileri derecede gövde dengesizliğine yol açmaktır. Ayırımın zor olduğu durumlarda, eğer torasik eğriliğin Cobb açısı lomber eğriliğin Cobb açısından daha küçükse, yani oran 1.0'ın altındaysa, bu gerçek bir çift majör eğriliktir ve her iki eğriliğin de füze edilmesinin gerekeceği bilinmelidir. Eğer bu oran 1.2'den büyükse ve torasik eğriliğin rotasyonu daha fazlaysa sadece torasik eğriliğin füze edilmesiyle yetinilir.

Lenke tip 2 eğrilikte her iki yapısal torasik eğrilik de füze edilir. Sadece alt torasik eğriliğin füze edilmesi durumunda üstteki eğrilik ilerler ve dışbükey taraftaki omuz daha da yukarı kalkar. T₁ omuru eğriliğe doğru belirgin bir biçimde eğilmiş ve içbükey taraftaki omuz kalmışsa veya her iki torasik eğrilik arasındaki geçiş omuru T₆'da veya daha altındaysa; ya da üst torasik eğrilik 30 dereceden fazlaysa posterior instrumentasyon T₂ 'ye kadar uzatılır. Lenke tip 2 eğrilikte anterior instrumentasyon kontrendikedir.

Lenke tip 3 eğrilikte her iki yapısal eğrilik de (torasik ve lomber) füze edilir. Posterior instrumentasyon kullanılır ve daha çok pediküllere vida ile tespit edilen sistemler tercih edilir.

Lenke tip 4’teki üç eğrilik de posterior instrumentasyon gerektirir.

Lenke tip 5’teki yapısal torakolomber veya lomber eğrilik anterior instrumentasyonla tedavi edilir. Ek olarak yapısal olmayan torasik bir eğrilik varsa, yapısal esas eğriliğin seçici füzyonu yeterli olur, ancak bunun için yapısal torakolomber veya lomber eğrilik ile yapısal olmayan torasik eğriliğin Cobb açıları arasındaki oran 1,25'ten büyük olmalı ve torasik eğriliğin bending radyografide 20 derecenin altına inecek kadar esnek olduğu gösterilmelidir.

Lenke tip 6 daki her iki yapısal eğrilik de posterior instrumentasyonla tedavi edilir.