Tedavi
Gartland Tip I Kırığı
Gartland tip I kırığında
redüksiyona gerek yoktur. Hasta, dirsek
90 derece
fleksiyonda, önkol nötral rotasyonda
dirsek üstü alçı
ateline alınır.
Kompartman sendromu riski nedeniyle suprakondiler humerus
kırıklarında
sirküler alçı yapılması son derece sakıncalıdır. Tespit süresi 2
ila 3 haftadır. Ardından dirsek hareketi egzersizlerine başlanır. Dirsekte
ödemin
fazla olduğu durumlarda eklem hareketlerinin tam olarak geri kazanılması
zaman alabilir; bu konuda aile baştan bilgilendirilmelidir.
Radyolojik olarak göründükleri kadar
masum olmayan Gartland tip IB kırıklar, yani
medial
kolonda çökme veya parçalanma bulunan ayrıksız kırıklar, redüksiyon
yapılmadan basitçe alçı atel ile tespit edilirlerse, muhtemelen
dirsekte varus
ve hiperekstansiyonla sonuçlanan kötü bir görünüme neden olurlar. Bu nedenle
bu tip kırıkların ayırt edilmesi, redükte edilmesi ve
perkütan
telleme ile tespit edilmesi önemlidir.
Gartland Tip II Kırığı
Gartland tip II ve
III
kırığında amaç kırığın redüksiyonunu sağlamak ve kırık iyileşmesi görülene
kadar stabil olarak tespit etmektir.
Gartland tip II kırığında kapalı
redüksiyon genel anestezi ve
skopi kontrolü altında yapılır. Dirsekte
aşırı ödem olmadığı ve araya giren yumuşak doku olmadığı sürece kapalı
redüksiyon genellikle başarılı olur. Redüksiyon sonrası dirsek 90 derece
fleksiyonda, önkol nötral rotasyonda dirsek üstü alçı atel
yapılır. Suprakondiler humerus kırıklarının çoğunda dirsek fleksör ve
ekstansörleri distal parçayı dirsek 90 derece fleksiyondayken
stabil hale getirir. Bunu sağlayan dirseğin anatomik özelliğinden
kaynaklanan biyomekanik etkidir. Ekstansiyon tipi suprakondiler humerus
kırığında dirseğe daha fazla fleksiyon yaptırmakla kırığın daha da stabil
hale geleceği düşünülebilirse de atel tespitinde dirseğin fazla fleksiyona
alınması ve dairesel (sirküler) bir alçı yapılması dirsekte şişliği
arttırarak
Volkmann iskemik kontraktürü (kompartman
sendromu) gelişme riskini arttırır. 90 dereceden fazla bir dirsek
fleksiyonunda stabil hale gelen Gartland tip II kırığında perkütan telleme
uygulanmalıdır. Aynı şekilde, dirseğin çok şiş olduğu, geç gelen olgularda
da perkütan telleme yapılması kırık uçları arasında kayma riskini ortadan
kaldırır. Bu tür olgularda medialden geçilecek
Kirschner telinin
ulnar siniri zedeleme olasılığı göz önüne alınarak sadece dış taraftan (lateral
epikondilden) gönderilecek bir veya birbirine paralel iki adet
tel ile yetinilir.
Tespit süresi 3 ila 4 haftadır. Dirsekte aşırı
şişlik mevcutsa, redüksiyonu takiben alçı atel bol geleceğinden kırık
aralığında instabilite gelişir ve kırık uçları kayabilir. Bu nedenle alçı
atel yerine skopi kontrolü altında
perkütan telleme tercih edilir; yani
kırık yerini açmadan Kirschner telleriyle kırık uçları tespit edilir ve
kaymaları önlenir. Daha sonra dirsek 90 derece fleksiyonda, önkol nötral
rotasyonda dirsek üstü alçı atel yapılır. Tespit süresi yine 3 ila 4
haftadır. Redüksiyon zor sağlandıysa, eşlik eden önkol alt uç veya önkol
kırığı mevcutsa, yine perkütan telleme tercih edilir. Gartland tip II
kırıkda açık redüksiyon daha düşük bir olasılıktır, ancak araya giren
dokular nedeniyle redüksiyon sağlanamıyorsa yapılır.
Bu sayfada yer alan bilgilerin tamamı ebeveynleri çocuk ortopedisinin konuları hakkında bilgilendirmek amacıyla verilmektedir.
Bu bilgilerden yola çıkarak ebeveynlerin çocuklarındaki rahatsızlıklara tanı koymaları, daha da ileri giderek kendilerini hekim yerine koyarak çocuklarını tedavi etmeye kalkışmaları son derece sakıncalıdır.
Bu sayfada yer alan bilgiler bir hekimin muayene sonucu vereceği kararın yerini asla alamaz.
