Tedavi

Psödoartoz Tedavisi

DTP’nda gelişen kırığın kendiliğinden iyileşmesi, ya da alçılamayla sonuç alınması söz konusu değildir. İster tip II, ister tip III olsun, kırık geliştiği zaman psödoartrozla sonuçlanacağından bu olgular tip IV ile aynı kaderi paylaşırlar. Diğer bir deyişle, kırık oluştuktan sonra DTP’un hangi tipte olduğunun fazla bir değeri yoktur, ancak Crawford sınıflamasına göre tip III DTP tedaviye, psödoartroz gelişen diğer tiplerden daha iyi yanıt verir.

DTP’undaki psödoartroz için çok çeşitli yöntem önerilmiştir. Her olgu kendi özellikleri ve riskleri içerisinde değerlendirilmeli ve tedavi seçenekleri içerisinde en uygun olanı seçilmelidir.

Psödoartoz tedavisinde cerrahi girişimin hangi yaşta yapılacağı tartışmalıdır. Hastanın breys içinde radyolojik takibe alınması gerektiği ve kırık uçlarında ileri osteoporoz ve atrofi gelişmediği sürece ameliyatın daha ileri yaşlara kaydırılmasının daha doğru olacağı genel kabul görmektedir, çünkü ergenlik çağına doğru tedaviye olumlu yanıt veren olgu sayısında artış olduğu bir gerçektir. Bu nedenle bacak uzunluk farkının giderilmesi için yapılacak cerrahi girişim(ler) ergenlik dönemi sonrasına ertelenir.

Psödoartroz için tedavi seçenekleri:

• intramedüller çivileme + greftleme

• İlizarov yöntemi

• damarlı fibula grefti uygulaması

• fibulanın tibiaya transpozisyonu

• amputasyon

• ek uygulamalar

Bütün cerrahi girişimlerin birleştiği ortak nokta, psödoartroz sahasını çevreleyen kalın fibröz dokunun periost ve atrofik kemik uçlarını içerecek biçimde tümüyle çıkartılmasıdır. Bu işlem bir tümör rezeksiyonu titizliğiyle yapılır.

İntramedüller Çivileme + Greftleme. Rezeksiyon sonrası kemik uçları karşı karşıya getirilir ve stabilizasyon için intramedüller çivi uygulanır. Psödoartroz sahası bol kemik grefti ile desteklenir. Kullanılacak çivi Steinmann çivisi, ya da özel yapım çivi olabilir. Çivi kemik iliğinde bırakılır, çıkartılmaz. Kemik uzadığında çivi uçlarının bittiği yerde yüklenmeye bağlı kırık oluşabilir. Bu nedenle çivinin birkaç kez değiştirilmesi gerekir. Psödoartroz sahası tibianın çok distalindeyse çivi kalkaneus ve talusu kat edecek tarzda geçilir ve ayak bileği eklemi kısıtlanır. Başarı şansı % 50 ila % 60 civarında olduğundan, tekrarlayan çivi değişimlerini gerektirdiğinden ve komplikasyonları (ayak bileğinde valgus, yeniden kırık, ayak bileği ekleminde kısıtlılık vb.) bol olduğundan günümüzde çok daha az tercih edilmektedir.