İÇE DÖNÜK YÜRÜME
İçe dönük yürüme çocuk ortopedisi polikliniğine en fazla başvuru nedenleri
arasında yer alır. Hasta genellikle kız çocuğudur ve içe dönük yürüme çift
taraflıdır. Güvercin yürüyüşü ebeveynleri rahatsız eder.
İçe dönük yürüme bacakta tek bir seviyeden kaynaklanabildiği gibi, kalça
eklemi, kaval kemiği ve ayak gibi birden fazla seviyeden de kaynaklanıyor
olabilir. Normal görünen bir çocukta içe dönük yürümeye neden olan başlıca
üç durum söz konusudur:
Klinik Görünüm
Çocuktaki yakınmalar içe dönüklüğün şiddetine paraleldir. Bunun anlaşılması
için çocuğun doğru bir hat üzerinde yürütülerek önden ve arkadan izlenmesi
gerekir. Muayene tüm bacağı kapsamalı ve her seviyedeki açılanma
araştırılmalıdır. Zaman ayırmadan, sadece muayene masasında yapılan üstün
körü muayene ile karmaşık durumların aydınlatılması olanak dışıdır.
İçe dönük yürümenin bütün şekillerinde ağrı yoktur.
Femoral Anteversiyon
Femur
boynu ortasından geçen hattın izdüşümü ile dize komşu
femur
kondillerinin arkasından geçen ve yatay planda femur enlemesine
eksenini ifade eden hat arasındaki açı uyluk kemiğinin torsiyonunu gösterir.
Eğer bu açı öne doğru bakıyorsa antetorsiyon, arkaya doğru bakıyorsa
retrotorsiyon olarak adlandırılır. Çocuktaki femoral antetorsiyon
derecesinin yaşa uyan normal değerinin iki standart sapma değerinden daha
fazla olduğu duruma femoral anteversiyon denir. Aynı şekilde çocuktaki
femoral retrotorsiyon derecesinin yaşa uyan normal değerinin iki standart
sapma değerinden daha fazla olduğu duruma da femoral retroversiyon denir.
Femoral anteversiyon genellikle klinik yakınmalara neden olur. Genelde daha
sık görülen hafif şekillerde hasta 2 ila 4 yaşlarındayken ebeveynler
tarafından bu durumun ilerleyebileceği endişesiyle getirilir.
Eğer çocuğa daha önce
gelişimsel kalça dispalizisi nedeniyle
bir tedavi uygulanmışsa, arta kalan femoral anteversiyona bağlı olarak
çocukların içe dönük yürümeleri normaldir. Zamanla geçeceği öngörülen bu
durum ebeveynlere başlangıçta anlatılmalıdır.
İçe dönüklük belli miktardaysa çocukta sık sık takılmalar, tökezlemeler ve
hatta düşmeler görülür. Çocuk merdiven çıkarken merdiven basamağına,
kaldırım atlarken kaldırım kenarına ve yerdeki nesnelere takılıp düşmeye
başlar. Bu takılma ve düşmeleri yeni yürümeye başlamış çocuktaki yürümeyi
yeni öğrenme olayı ile karıştırmamak gerekir.
İçe dönüklük koşarken ve çocuk yoruldukça daha belirgin hale gelir.
Muayenede bacaktaki yaralanma izleri içe dönüklüğün boyutu açısından dolaylı
bir göstergedir.
Femoral anteversiyona bağlı içe dönüklükte çocuk oturduğunda bacaklarını her
iki yana açarak "W" şeklinde oturur. Bu türlü oturmanın kalçaya zarar
vereceği endişesiyle ebeveynler çocuklarının bu şekilde oturmasına sürekli
müdahale ederler. Bu şekilde oturma kemiksel bir deformiteye bağlı
olduğundan bu çabalarının bir anlamı yoktur. Ayrıca femoral anteversiyon
zamanla düzeldikçe çocuklarının artık eskisi gibi "W" şeklinde oturmadığını
göreceklerdir. Femoral anteversiyonun azalmasıyla çocuk bacaklarını altına
alarak oturmaya, femoral anteversiyonun normalleşmesiyle de bağdaş kurarak
oturmaya başlar.
Bazen femoral anteversiyon tibianın dışa dönüklüğü ile telafi edildiğinden
ayakta basarken bacak düzgün görünür, ancak çocuk koşturulduğunda, ya da
hızlı yürütüldüğünde ayağın havada olduğu sürede içeri kaçtığı ve yürüyüşü
bozduğu görülür.
Tibiada İç Rotasyon Kusuru
Bebek, rahim içindeki konumuna bağlı olarak, kaval kemikleri (tibia)
genellikle içe dönük olarak doğar; yani kaval kemiği uyluk kemiğinde olduğu
gibi kendi uzun ekseni etrafında içeri doğru burulmuştur. Bu normal,
fizyolojik bir durumdur. Tibia kemiğindeki bu içe dönüklük ilk 1 yaş
içerisinde düzelir. Çocukların bazılarında bu durum bu süre içerisinde
gerçekleşmez. Tibiadaki dönüklük çocuk yürümeye başladıktan sonra hemen fark
edilir.
Tibiadaki kusura bağlı içe dönüklük kız ve erkekte eşit oranda görülür.
İçe dönüklük birden fazla seviyede olduğu zaman daha da belirginleşir. Bu
durumda bacaklar arasında içe dönüklük açısından genellikle bir miktar fark
bulunur.
Metatarsus Adduktus
Metatarsus
adduktusun klinik görünümü
kendi bölümünde anlatılmıştır.
Bu sayfada yer alan bilgilerin tamamı ebeveynleri çocuk ortopedisinin konuları hakkında bilgilendirmek amacıyla verilmektedir.
Bu bilgilerden yola çıkarak ebeveynlerin çocuklarındaki rahatsızlıklara tanı koymaları, daha da ileri giderek kendilerini hekim yerine koyarak çocuklarını tedavi etmeye kalkışmaları son derece sakıncalıdır.
Bu sayfada yer alan bilgiler bir hekimin muayene sonucu vereceği kararın yerini asla alamaz.