KIVRIK PARMAK
Ayak parmaklarından birinin veya birkaçının
distal
interfalangeal eklemden fleksiyonda ve içe doğru kıvrık oluşu
olarak tanımlanır.
Genel Özellikler
Genellikle çift taraflıdır.
En sık 3. ve 4. parmaklarda görülür.
Sıklıkla aileseldir ve
otozomal dominan geçiş özelliği gösterir.
Nedeni
Bu duruma yol açan, parmağın tabana doğru
kıvrılmasını sağlayan
fleksör digitorum longus kasındaki
doğumsal kontraktürdür.
Klinik Görünüm
Deformite bebek doğduğu andan itibaren görünür
haldedir. Deformite çoğu hastada bir yakınmaya neden olmaz, ancak
ebeveynleri endişelendirir. Kıvrık olan parmak yandaki parmağın altına girer.
Kıvrık parmağa ait
metatars başı bu durumda belirginleşeceğinden ileride ayakkabı
tahrişine bağlı olarak üzerinde nasır gelişir. Aynı nasırlaşma altta kalan
parmağın ucunda da görülebilir. Kıvrık parmak parmak bazen iç tarafa değil
de dış tarafa doğru bükülmüş olabilir.
Proksimal interfalangeal eklemden
fleksiyon yaptırıldığında distal interfalangeal eklemi ekstansiyona getirmek
mümkün olur ki, bu durum fleksör digitorum kasındaki kontraktürü kanıtlar.
Tedavi
Kıvrık parmak 4 çocuktan 3’ünde kendiliğinden
düzelir. Düzelmeyen olguların büyük bir kısmında da yakınmaya neden olmaz.
Deformiteyi düzeltmek için kıvrık parmağı
flasterle yan parmağa tespit etmek denenirse de bu bantlamanın etkisi
geçicidir ve deformite kısa zamanda yineler. Bunun yerine deformitenin
tersine yapılan germe egzersizleri önerilir.
Yakınmaya neden olan olguda cerrahi girişim
düşünülür, ancak kendiliğinden düzelme süreci 5 ila 6 yaşlarına kadar
sürebildiğinden, bu yaşlara kadar beklenmesi uygun olur. Olguların ancak
yaklaşık 10’da 1’inde cerrahi girişim gerekebilir.
Cerrahi girişim sırasında fleksör digitorum
longus kasının parmak ekstansör apareyine nakli önerilmişse de daha basit
bir işlem olan fleksör digitorum longus tendonunun salt
perkütan
tenotomisi ile de aynı sonuç alınır.
Bu sayfada yer alan bilgilerin tamamı ebeveynleri çocuk ortopedisinin konuları hakkında bilgilendirmek amacıyla verilmektedir.
Bu bilgilerden yola çıkarak ebeveynlerin çocuklarındaki rahatsızlıklara tanı koymaları, daha da ileri giderek kendilerini hekim yerine koyarak çocuklarını tedavi etmeye kalkışmaları son derece sakıncalıdır.
Bu sayfada yer alan bilgiler bir hekimin muayene sonucu vereceği kararın yerini asla alamaz.