Kırık Çeşitleri

Köprücük kemiği yaralanmalarını altı bölümde toplayabiliriz:

    1. doğum kırığı

    2. cisim ortası kırığı

    3. medial uç kırığı

    4. lateral uç kırığı

    5. nadir kırık ve çıkıklar

    6. açık kırık

Sık Rastlanan Köprücük Kemiği Kırığı Tipleri

Doğum Kırığı

Köprücük kemiğinin doğum kanalında en önde yer alması, zorlu doğum sırasında sıkça kırılmasına neden olur. Doğum sonrası bebeğin bir kolunu oynatmadığı fark edilir. Bu duruma “yalancı felç (pseudoparalizi)” denir. Üstünün değiştirilmesi sırasında kol ister istemez oynatıldığında ağrı nedeniyle bebeğin ağladığı görülür. Ancak, nadir de olsa köprücük kemiği kırığı yenidoğanda kuşku uyandıracak kadar bir ağrıya neden olmayabilir ve bebek kolunu rahatça oynatabilir.

Doğumsal kol felci, infeksiyon, humerus üst uç büyüme plağını ilgilendiren kırık ve müskuler tortikollis ayırtedilmesi gereken durumlardır. Bebekte doğumsal kol felcine köprücük kemiği kırığının da eşlik edebileceği unutulmamalıdır. Bu nedenle doğumsal kol felcinden kuşkulanılan her bebekte radyolojik görüntü almak gerekir. Genellikle ateş gibi sistemik bulgular bulunmadığından yenidoğanların omuz bölgesi kemik ve eklem infeksiyonlarına tanı koymak oldukça zor olabilir. Radyolojik tetkikte humerus üst uç metafiz bölgesinde litik bir lezyon görülen ve omuz bölgesindeki şişliğin ve hassasiyetin arttığı saptanan bir bebeğe iğne aspirasyonu gerekir. Çok nadir de olsa doğumda köprücük kemiği kırığı ile birlikte humerus üst uç büyüme plağını ilgilendiren bir kırık da oluşabilir. Radyolojik tetkikte başlangıçta humerus üst uçtaki kırığı fark etmek zordur, ancak 2 ila 3 hafta sonra kırık kallusunun gelişmesi sonucu radyografiyle tanı konur.

Cisim Ortası Kırığı

Bebeklerdeki ve küçük çocuklardaki köprücük kemiği kırığıı genellikle tam olmayan yeşil ağaç kırığı şeklindedir. Bazen ebeveynlerin aklına kırık olabileceği olasılığı gelmez, çünkü fazla bir bulgu yoktur. Birkaç hafta sonra kırık bölgesinde kırık kallusuna bağlı sert, bastırmakla hafif hassas şişliğin belirmesi ebeveynlerin endişelenmelerine neden olur. Radyolojik inceleme sonrası ebeveynlere bunun bir tümör olmadığının anlatılması gerekir.

Büyük çocuklardaki köprücük kemiği kırığı ise genellikle kaymış kırıklardır. İç taraftaki kırık parça sternokleidomastoid kası vasıtasıyla yukarıya ve arkaya, dış taraftaki kırık parçada kolun ağırlığı ve subklavius kasının marifetiyle aşağı ve öne çekilir. İç parçaya ait kırık ucu bazen aşırı yer değiştirerek cilde basar; çok nadiren de ciltte “kuş gözü” denen ufak bir cilt yarası oluşturur.

Kırığın olduğu taraftaki omuz daha alçak ve daha öndedir. Kırık ucunu yukarı doğru çeken sternokleidomastoid kasını gevşetmek için çocuk başını o yana eğer ve çenesini karşı omuza doğru döndürür. Kolunu gövdeye bitişik tutar ve diğer eliyle dirsek altından destekler. Kırık bölgesinde şişlik ve ağrı bulunur; hassasiyet ve krepitasyon alınır.

Köprücük kemiğinin 1/3’lük orta bölümünde kemik ile brakiyal pleksusun medial ve lateral kordları arasında sadece ince subklavius kası ve klavipektoral fasya yer alır. Neyse ki, klavikulanın orta bölüm kırığında aradaki kalın periost, klavipektoral fasya ve subklavius kası brakiyal pleksus ve subklaviyen damarların yaralanmasını önler. Bu nedenle köprücük kemiği cisim ortası kırığında damar ve sinir yaralanmasına dair bulgu saptanması pek rastlanan bir durum değildir.