Tedavi

Zamanla gelişen ağrı ve kozmetik deformite tedavi endikasyonlarını oluşturur. Ergenliğin başında fark edilen ve fazla bir yakınmaya neden olmayan Madelung deformitelerinin çoğunda ve MRG'de Vickers bağının gösterilebildiği olguların hemen hepsinde zamanla inatçı ağrı geliştiği unutulmamalıdır. Tedavi sonrası önkol ve el bileği hareket açıklığında çok az bir düzelme olduğundan hasta yakınlarının bu yöndeki beklentisi realize edilmelidir. El bileğindeki deformitenin düzelmesi ile hasta memnuniyeti arasında sıkı bir ilişki yoktur.

Tedavinin özeti gergin Vickers bağını keserek ağrıyı önlemek veya dindirmek, düzgün bir radyokarpal ve radyoulnar ilşkiyi sağlamak için de radius alt ucunda uygun bir osteotomi uygulamaktır. Eğer düzgün bir radyokarpal ilişki sağlanamayacaksa radius alt ucu ile el bileğindeki skafoid ve kapitatum kemikleri arasında artrodez tercih edilir (radyoskafokapitat artrodez). Eğer düzgün bir radyoulnar ilişki sağlanamayacaksa, yani ulna alt ucunun çıkık durumu giderilemeyecekse, ya ulna alt ucu eksize edilir ve bağ rekonstrüksiyonu yapılır (Darrach işlemi), ya da ulna başı ile distal radius arasında artrodez yapılır ve bunun hemen proksimalinde ulna distal ucundan bir miktar kemik eksize edilerek yapay bir psödoartoz yaratılır (Sauve-Kapandji işlemi).

El bileğinde normal dizilim sağlanırken radyal eğim, radius uzunluğu, volar eğim ve ulnar varyansa dikkat etmek gerekir. Radyal eğim, ön arka radyografide radius uzun eksenine dik inen hat ile distal radyoulnar eklem ve radyal stiloid arasında çizilen hat arasındaki açıdır. Normali 21 ila 23 derecedir. Radius uzunluğu, ön arka radyografide lunatum çukuru ile radyal stiloid arasındaki mesafedir. Normali 12 ila 15 mm'dir. Volar eğim, yan radyografide distal radius eklem yüzeyinin alt ve üst köşelerini birleştiren hat ile radius uzun eksenine dik çizilen hat arasındaki açıdır. Normali 10 ila 15 derecedir. Ulnar variyans, ön arka radyografide ulna ve radius eklem yüzleri arasındaki seviye farkıdır. Normalinde her iki eklem yüzeyi aynı hizada olmalıdır. Pozitif ulnar varyans ulna eklem yüzünün radius eklem yüzüne göre daha distalde olduğunu ifade eder.

Vickers bağına rahatça ulaşmak ancak voler radyal kesiyle mümkün olur. Bu bağın kesilmesiyle gerginlik ortadan kalkarak radius alt ucu ve elbileği kemikleri arasındaki uyum kolayca sağlanır. Salt bu bağın kesilmesi dahi el bileğindeki ağrı üzerinde doğrudan etkili olur.

Radius alt ucuna yapılacak girişim aynı kesiden yapılabilir. Radius alt ucunda kubbe osteotomisi tercih edilir. Kemiğin kubbe tarzında kesilmesi üç planda düzelme sağlar. Osteotomi sonrası radyokarpal uyumun tam sağlanamadığı olgularda Vickers bağının kesilmesinin sağladığı gevşeklik el bileği ve önkol hareketinin kısıtlanmasını engeller. İleri pozitif ulnar varyans olgusunda ulna distal ucu sublükse kalabilir. Bu durumda el bileği ve önkol hareket açıklığı tam sağlandıktan sonra ikinci bir seansta ulna distal uç eksizyonu ve bağ rekonstrüksiyonu yapılır. Ostetomi sahasının tespiti tercihan yivli Kirschner telleriyle, ya da plak ile yapılır.

Radius distal uç büyüme plağının kusurlu kısmını eksize edip epifizyoliz yaratarak düzelme sağlayan bir cerrahi yöntem de tanımlanmıştır. Eksize edilen kısma yağ dokusu veya silastik madde doldurulur. Başarılı sonuç için hastanın 12 yaşın altında olması gerekir, ancak bu dönemde baş vuran hasta sayısı çok azdır. Bu nedenle bu yöntemi önerenler Madelung deformiteli hastanın kardeşlerinin de bu yönden araştırılmasını önermektedirler.