Yaralanma Mekanizması Sınıflama - Tip I Kırık Sınıflama - Tip II-IV Kırıklar Klinik Görünüm Tip I'de Tedavi Tip II'de Tedavi Tip III ve IV'de Tedavi Komplikasyonlar - Avasküler Nekroz Diğer Komplikasyonlar
 
 ☰  
 aç

Tedavi

Tip III (servikotrokanterik kırık). Acil müdahale edilmesi gereken bir kırık tipidir. Ayrıksız servikotrokanterik kırık komplikasyonlar açısından daha selim bir kırık tipi olan intertrokanterik kırığa benzerken, ayrılmış servikotrokanterik kırık komplikasyonlar açısından daha ciddi bir kırık tipi olan transservikal kırığa benzer. Ayrılmış transservikal kırığın tedavisi için geçerli olan kurallar ve izlenen yol servikotrokanterik kırık için de geçerlidir. Kırığın kapalı redüksiyonunu sağlamak daha kolaydır, ancak gerek koronal, gerekse horizontal planda redüksiyonda hata yapmak da kolaydır. Anatomik redüksiyon hedeflenirse de vidalarla tespit sonrası koronal planda 10 derecenin altındaki bir açılanma kabul edilebilir. Açık redüksiyona daha nadiren başvurulur. Transservikal kırıkta rijid tespitle ilgili anlatılanlar ve ameliyat sonrası takip servikotrokanaterik kırık için de geçerlidir. Kırıkta kaynamama oranı transservikal kırık ile aynıdır.  

Ayrıksız servikotrokanterik kırık salt pelvipedal alçı ile tedavi edildiğinde büyük oranda koksa vara ile karşılaşılmaktadır (yaklaşık % 75). Her ne kadar bu koksa vara deformitelerinin çoğunda ilerde bir valgus osteotomisi gerekmediği söylense de oluşturduğu kısalık ve aksamanın hangi hasta tarafından tolere edilebileceğini söylemek zordur. Bu nedenle 4 yaşından büyük çocuklarda ayrıksız servikotrokanterik kırık rijid osteosentez ile tedavi edilir. 4 yaşından küçük çocuklarda kırığın stabil olduğu skopi altında kontrol edildikten sonra 8 haftalığına 1,5 pelvipedal alçı ile tedavi edilebilir.

Tip IV (intertrokanterik kırık). Kırık hattı femur başını besleyen damar ağının uzağından geçtiği için avasküler nekroz oranı çok düşüktür. Bu nedenle acil müdahale edilmesi gereken bir kırık tipi değildir. Bazen parçalı kırık şeklinde olmasına karşın, metafizer bir kırık olması nedeniyle intertrokanterik kırıkta kaynamama nerdeyse görülmez.

8 yaşından daha ufak yaştaki çocukların ayrıksız intertrokanterik kırığında pelvipedal alçı uygulaması yeterlidir. Süre 8 ila 12 hafta arasında değişir. Daha büyük çocukta alçı içinde düşük de olsa koksa vara gelişme riski vardır, ancak bu yaştaki çocukta cerrahi girişime götüren esas neden çocuğu okul yaşamından vb. koparmamaktır. Ayrıksız intertrokanterik kırığı bulunan 8 yaşından büyük çocukta relatif endikasyonla rijid fiksasyona başvurulur. Bu amaçla çocuk kalça plağı tercih edilir.

Ayrılmış intertrokanterik kırıkta kapalı redüksiyon hemen her zaman mümkün olur. Stabil osteosentez için pediatrik kalça plağı tercih edilir. Anatomik redüksiyon hedeflenirse de plakla tespit sonrası koronal planda 10 derecenin altındaki bir açılanma kabul edilebilir. 6 yaşın altındaki çocukta ameliyat sonrası 3 haftalığına pelvipedal alçı uygulanır. Hasta 8. haftadan sonra basmaya başlar. 6 yaşın üzerindeki çocukta 3 haftalık yatak istirahatini takiben hasta koltuk değneği ile ayağa kaldırılır. Basmadan 5 ila 7 hafta daha koltuk değneği ile dolaşmasına izin verilir. 10. haftadan sonra hastanın basmasına izin verilir.

 

Bu sayfada yer alan bilgilerin tamamı ebeveynleri çocuk ortopedisinin konuları hakkında bilgilendirmek amacıyla verilmektedir.

Bu bilgilerden yola çıkarak ebeveynlerin çocuklarındaki rahatsızlıklara tanı koymaları, daha da ileri giderek kendilerini hekim yerine koyarak çocuklarını tedavi etmeye kalkışmaları son derece sakıncalıdır.

 

Bu sayfada yer alan bilgiler bir hekimin muayene sonucu vereceği kararın yerini asla alamaz.