Komplikasyonlar

Kötü Kaynama. Kırık tedavisi sonrası arta kalan radyolojik kötü kaynamaya rağmen çocukların çok azında klinik yakınma görülür. Dorsaldeki yumuşak dokular bu yöndeki açılanmayı iyi gizlerlerse de voler tarafa doğru olan açılanmalar dışardan fark edilir. Esas sorun kozmetik görünümdür ve cerrahi girişimle düzeltilmesi gerekir. Ufak bir kesiden girilerek belli bir düzlemde çok sayıda delik açılır ve kemiğin bu deliklerden kırılması sağlanır (osteoklazi). Sonra da çapraz Kirschner telleriyle perkütan tespit yapılır. Diğer bir seçenek de, sorunlu bölgenin ortaya konarak osteotomize edilmesi ve plak ile tespitidir.

Yeniden Kırılma. Yeşil ağaç kırıklarından, açık kırıklardan ve ameliyat edilen olguda implantın çıkartılmasından sonra daha sık görülür. Yeşil ağaç kırıklarının tam kırık olduğunu unutarak tespit süresini kısa tutmak yeniden kırılmaya davetiye çıkartır. Açık kırıklarda kalitesiz bir kırık iyileşmesi söz konusu olabilir. Ameliyat edilen olgularda plak veya Kirschner teli çıkartıldıktan sonra vida veya tel deliklerinden kırık oluşabilir. Öncelikle kapalı redüksiyon ve alçılama denenmelidir. İlk kırık iyileşmesi güven vermeyen kırıklarda açık redüksiyon ve plak ile tespit tercih edilir.

Büyüme Plağı İle İlgili Sorunlar. Distal radius büyüme plağını ilgilendiren kırıklar sık olmasına rağmen, büyüme durması nispeten nadir görülür. Bu, bu tip kırıkların genellikle düşük enerjili travmalar (örneğin, düşme) sonucunda oluşmasına bağlı olabilir. Bunun tersine, nadir görülen ulna büyüme plağı ayrışmaları sonrasında büyüme durması daha sık görülür. Büyüme plağını ilgilendiren kırığı olan çocukların ebeveynlerini bu olasılık konusunda bilgilendirmek gerekir. Yakınmasız da olsalar bu tür hastaların en az 2 yıl belli aralıklarla izlenmesi gerekir.

Oldukça nadir de olsa metafiz kırığına Salter- Harris tip V kırığı eşlik edebilir ve başlangıçta bu fark edilmez. Zamanla distal radius büyüme plağındaki durmanın farkına varılmasıyla metafiz kırığına bir SH tip V kırığının da eşlik etmiş olduğu anlaşılmış olur.

Tanı genellikle geç konur. Klinik yakınma yaratanlarda ilgili kemikte bar eksizyonu, veya uzatma, diğer kemikte ise epifizyodez tedavi seçenekleri arasında yer alır.

Sinir Yaralanması. Genellikle, kırık uçlarının kayarken siniri de germesi sonucu oluşur. Oldukça nadirdir. En sık median sinirde görülür. Bulgular geçicidir. Redüksiyon manevrası sırasında kırık uçları arasında da sıkışma olabilir. Nörolojik kusur redüksiyon sonrası ortaya çıkmışsa ve kırıkta tam bir redüksiyon sağlanamamışsa, akla bu olasılık gelmelidir. Sinirin eksplorasyonunu gerektirir.

Kompartman Sendromu. Nadir olmakla birlikte görülebilir. Açık kırık, kırıkçı müdahalesi, ezilme tarzı yaralanma ve çoklu redüksiyon denemeleri birer risk faktörüdür. Ayrıca alçı uygulandıktan sonra kolun aşağı sarkıtılması ve bu durumda tutulması kırık sonrası ödemin artmasına ve alçının dar gelmesine neden olarak kompartman sendromuna zemin hazırlar.

Kaynamama. Çok nadirdir. Gustilo tip III gibi bir açık kırık söz konusu değilse, altta yatan infeksiyon, patolojik kırık, doğumsal psödoartoz gibi patolojiler akla gelmelidir.

Sinoztoz. Oldukça nadirdir. Tedavisi cerrahidir ve güçtür.

Aşırı Büyüme. Kırık sonrası oluşan hiperemiye bağlı büyüme plaklarının kamçılanmasıyla oluşur, ancak bir sorun oluşturmaz.