Nedeni ve Oluşum Şekli Sınıflama Malign İnfantil Osteopetrosis Diğer Osteopetrosis Tipleri Tanı ve Ayırıcı Tanı Tedavi
 
 ☰  
 aç

Sınıflama

Osteopetrosis kalıtım özelliğine göre otozomal resesif, otozomal dominan ve X kromozomuna bağlı resesif olmak üzere başlıca üç gruba ayrılır, ancak X kromozomuna bağlı osteopetrosis olguları son derece nadirdir. Otozomal osteopetrosisin şu an için bilinen başlıca 10 tipi vardır ve genetik moleküler çalışmalar yaygınlaştıkça bu sayının artması beklenmektedir. Bunlar içinde en sık görüleni, otozomal dominan tiplerdir. Otozomal resesif olarak kalıtılan osteopetrosis şekilleri erkenden ortaya çıkar ve şiddetli seyreder. Otozomal dominan olarak kalıtılan osteopetrosis şekilleri ise daha geç ortaya çıkar (geç çocukluk dönemi ve erişkin yaş) ve selim bir seyir izler.

Malign infantil tip 1 (OPTB1) otozomal resesif olarak kalıtılır. Hastalık 11. kromozomda (11q13.2) bulunan TCIRG1 (T-cell immune regulator 1) genindeki mutasyon sonucu oluşur. TCIRG1 geni osteoklastlara özgü bir proton pompası olan TIRC7 (T-cell immune response cDNA 7) adlı proteinin yapılmasını sağlar.

Otozomal resesif olarak kalıtılan diğer malign infantil osteopetrosis tipleri OPTB4 ve OPTB5'tir. OPTB4, 16. kromozomda (16p13.3) bulunan CLCN7 (chloride channel 7 alpha subunit) genindeki mutasyon sonucu ortaya çıkar. Bu gendeki mutasyon sonucu oluşan otozomal resesif veya dominan osteopetroz tipleri tüm olgularun yaklaşık % 10'unu oluşturur. OPTB5 ise 6. kromozomda (6q21) bulunan OSTM1 (osteopetrosis associated transmembrane protein 1) genindeki mutasyon sonucu oluşur.

Otozomal resesif olarak kalıtılan diğer osteopetrosis şekilleri ise OPTB2, OPTB6, OPTB7, OPTB8 ve OPTB3'tür.

OPTB2, 13. kromozomda yerleşik (13q14.11) TNFSF11 (tumor necrosis factor ligand superfamily member 11) genindeki mutasyon sonucu olur. Osteoklast sayısı hafif etkilenmiştir ve selim bir seyir izler. Osteoklast sayısının orta derecede etkilendiği OPTB6, 17. kromozomda yerleşik (17q21.31) PLEKHM1 (pleckstrin homology domain-containing family M member 1) genindeki mutasyon sonucu oluşur. OPTB7, 18. kromozomda yerleşik (18q21.33) TNFRSF11A (tumor necrosis factor receptor superfamily, member 11a) genindeki mutasyon sonucu oluşur ve osteoklast sayısında ciddi azalmayla ve hipogammaglobulinemi ile seyreder. OPTB8, 7. kromozomda yerleşik (7p15.2) SNX10 (sorting nexin 10) genindeki mutasyon sonucu ortaya çıkar. OPTB3, 8. kromozomda yerleşik (8q21.2) CA2 (carbonic anhydrase II) genindeki mutasyon sonucu oluşur ve renal tübuler asidoz ile birlikte seyreder. Beyinde kalsifikasyon görülür.

 

Mutasyona uğrayan gen

Kromozomdaki yeri

OPTA1

LRP5 (low-density lipoprotein receptor-related protein 5)

11q12-q13

OPTA2

CLCN7 (chloride channel 7 alpha subunit)

16p13.3

OPTB1

TCIRG1 (T-cell immune regulator 1)

11q13.2

OPTB2

TNFSF11 (tumor necrosis factor ligand superfamily member 11)

13q14.11

OPTB3

CA2 (carbonic anhydrase II)

8q21.2

OPTB4

CLCN7 (chloride channel 7 alpha subunit)

16p13.3

OPTB5

OSTM1 (osteopetrosis associated transmembrane protein 1)

6q21

OPTB6

PLEKHM1 (pleckstrin homology domain-containing family M member 1)

17q21.31

OPTB7

TNFRSF11A (tumor necrosis factor receptor superfamily, member 11a)

18q21.33

OPTB8

SNX10 (sorting nexin 10)

7p15.2

 

Bu sayfada yer alan bilgilerin tamamı ebeveynleri çocuk ortopedisinin konuları hakkında bilgilendirmek amacıyla verilmektedir.

Bu bilgilerden yola çıkarak ebeveynlerin çocuklarındaki rahatsızlıklara tanı koymaları, daha da ileri giderek kendilerini hekim yerine koyarak çocuklarını tedavi etmeye kalkışmaları son derece sakıncalıdır.

 

Bu sayfada yer alan bilgiler bir hekimin muayene sonucu vereceği kararın yerini asla alamaz.