Sınıflama
Osteopetrosis kalıtım özelliğine göre
otozomal resesif,
otozomal dominan ve
X kromozomuna bağlı
resesif olmak üzere başlıca üç gruba ayrılır, ancak X
kromozomuna bağlı osteopetrosis olguları son derece nadirdir. Otozomal
osteopetrosisin şu an için bilinen başlıca 10 tipi vardır ve genetik
moleküler çalışmalar yaygınlaştıkça bu sayının artması beklenmektedir.
Bunlar içinde en sık görüleni, otozomal dominan tiplerdir. Otozomal resesif
olarak kalıtılan osteopetrosis şekilleri erkenden ortaya çıkar ve şiddetli
seyreder. Otozomal dominan olarak kalıtılan osteopetrosis şekilleri ise daha
geç ortaya çıkar (geç çocukluk dönemi ve erişkin yaş) ve selim bir seyir
izler.
Malign
infantil tip 1 (OPTB1) otozomal resesif olarak
kalıtılır. Hastalık 11. kromozomda (11q13.2) bulunan TCIRG1 (T-cell
immune regulator 1) genindeki
mutasyon
sonucu oluşur. TCIRG1 geni osteoklastlara özgü bir proton pompası olan TIRC7
(T-cell
immune response cDNA 7) adlı proteinin
yapılmasını sağlar.
Otozomal resesif olarak kalıtılan diğer malign infantil
osteopetrosis tipleri OPTB4 ve OPTB5'tir. OPTB4, 16. kromozomda (16p13.3)
bulunan CLCN7 (chloride channel
7 alpha subunit) genindeki mutasyon sonucu
ortaya çıkar. Bu gendeki mutasyon sonucu oluşan otozomal resesif veya
dominan osteopetroz tipleri tüm olgularun yaklaşık % 10'unu oluşturur. OPTB5
ise 6. kromozomda (6q21) bulunan OSTM1 (osteopetrosis associated transmembrane protein 1)
genindeki mutasyon sonucu oluşur.
Otozomal resesif olarak kalıtılan diğer osteopetrosis şekilleri ise OPTB2,
OPTB6, OPTB7, OPTB8 ve OPTB3'tür.
OPTB2, 13. kromozomda yerleşik (13q14.11) TNFSF11 (tumor
necrosis factor ligand superfamily member 11)
genindeki mutasyon sonucu olur. Osteoklast sayısı hafif etkilenmiştir ve
selim bir seyir izler. Osteoklast sayısının orta derecede etkilendiği OPTB6,
17. kromozomda yerleşik (17q21.31) PLEKHM1 (pleckstrin
homology domain-containing family M member 1)
genindeki mutasyon sonucu oluşur. OPTB7, 18. kromozomda yerleşik (18q21.33)
TNFRSF11A (tumor necrosis factor receptor superfamily, member 11a)
genindeki mutasyon sonucu oluşur ve osteoklast sayısında ciddi azalmayla ve
hipogammaglobulinemi ile seyreder. OPTB8, 7. kromozomda yerleşik (7p15.2)
SNX10 (sorting
nexin 10) genindeki mutasyon sonucu ortaya
çıkar. OPTB3, 8. kromozomda yerleşik (8q21.2) CA2 (carbonic
anhydrase II) genindeki mutasyon sonucu
oluşur ve renal tübuler asidoz ile birlikte seyreder. Beyinde kalsifikasyon
görülür.
|
Mutasyona uğrayan gen |
Kromozomdaki yeri |
OPTA1 |
LRP5 (low-density lipoprotein receptor-related protein 5) |
11q12-q13 |
OPTA2 |
CLCN7 (chloride channel 7 alpha subunit) |
16p13.3 |
OPTB1 |
TCIRG1 (T-cell immune regulator 1) |
11q13.2 |
OPTB2 |
TNFSF11 (tumor necrosis factor ligand superfamily member 11) |
13q14.11 |
OPTB3 |
CA2 (carbonic anhydrase II) |
8q21.2 |
OPTB4 |
CLCN7 (chloride channel 7 alpha subunit) |
16p13.3 |
OPTB5 |
OSTM1 (osteopetrosis associated transmembrane protein 1) |
6q21 |
OPTB6 |
PLEKHM1 (pleckstrin homology domain-containing family M member 1) |
17q21.31 |
OPTB7 |
TNFRSF11A (tumor necrosis factor receptor superfamily, member
11a) |
18q21.33 |
OPTB8 |
SNX10 (sorting nexin 10) |
7p15.2 |
Bu sayfada yer alan bilgilerin tamamı ebeveynleri çocuk ortopedisinin konuları hakkında bilgilendirmek amacıyla verilmektedir.
Bu bilgilerden yola çıkarak ebeveynlerin çocuklarındaki rahatsızlıklara tanı koymaları, daha da ileri giderek kendilerini hekim yerine koyarak çocuklarını tedavi etmeye kalkışmaları son derece sakıncalıdır.
Bu sayfada yer alan bilgiler bir hekimin muayene sonucu vereceği kararın yerini asla alamaz.