Klinik Görünüm 

Kırığın yüksek (trafik kazası, yüksekten düşme vb.) ya da düşük (merdivenden kayma, sporda burkulma vb.) enerjili travma oluşuna, kırıktaki deplasman miktarına ve hekime başvuruya kadar geçen süreye bağlı olarak klinik görünüm farklı olur.

İzole fibula distal uç kırığında ya da küçük çocuklardaki ayrıksız kırıkta hasta sekerek de olsa yürüyerek başvurabilir, ancak deplase kırıkta hasta ayağı üzerine basamaz.

Ayak bileğinde ağrı sabit bulgudur. Ayak bileği burkulmasında travma sonrası ağrıda bir miktar azalma olur, ancak daha sonraları ağrıda artış olur. Ayak bileği kırığında ise travma sonrası hasta yük vermeye devam ettikçe ağrı aynı düzeyde devam eder.

Şişlik süratle gelişir. Kompartman sendromu çocuk ayak bileği kırığından sonra nadirdir, ama bu olasılığı akılda tutmak gerekir.

Aşırı kayan kırık parça ayak bileği ön yüzünde seyreden damar ve sinir yapılarına (dorsalis pedis arteri ve veni ile derin peroneal sinir) bası yaparak ayağın kanlanmasını bozabilir. Derin peroneal sinirin ekstansör retinakulum ile kırık fragmanı arasında sıkışması sonucu baş parmak ile diğer parmakların ekstansör gücü zayıflar ve başparmak ile yanındaki ikinci parmak arasında his kusuru (hipoestezi veya anestezi) meydana gelir. Ekstansör retinakulum sendromu olarak adlandırılan bu durumda hasta ileri derecede ağrı duyar. Şişlik oldukça fazladır. Özellikle başparmak pasif olarak fleksiyona getirildiğinde hastanın ağrısı artar. Ekstansör retinakulum sendromu daha çok epifizi içeren parçanın arkaya kaydığı kırık tipinde görülür. Ekstansör retinakulumun kesilmesi ile motor ve duyu kusuru geri döner. Geç kalınan olguda his kuru kalıcı olabilir.

Fiziki muayenede iç ya da dış malleol, ya da her ikisi üzerinde hassasiyet alınır. Özellikle geç başvuran hastada kırık bölgesinde ekimoz bulunur.