Patoloji 

FBEK travmanın neden olduğu büyüme plağı ayrışmalarından farklıdır. Kayma her zaman genişlemiş, zayıf hipertrofi alanından olur. Hipertrofi alanı büyüme plağı kalınlığının normalde % 15 ila % 30’unu oluştururken, bu oran FBEK olgularında % 80’e kadar çıkar.

FBEK olgu örneklerinde büyüme plağındaki kollajen liflerinin düzensiz olarak dizildiği ve kaymanın gerçekleştiği aralıkta proteoglikanların ve glikoproteinlerin toplandığı saptanırsa da bunun kayma sonucu mu ortaya çıktığı, yoksa kayma olayını mı tetiklediği anlaşılamamıştır.

Kronik kaymalarda femur cismi kayarak başa göre yukarı ve öne doğru yavaş yavaş yer değiştirdikçe, femur boynunun önündeki ve alt kısmındaki periost da giderek kemikten sıyrılır, araya onarım dokusu (kallus) dolar ve zamanla kemikleşir. Kayma ataklarla devam ettikçe bu olaylar tekrarlar. Eğer kayma zamanında durdurulmazsa sonuçta femur boynu ile baş arasında, femur boynunun ön ve üst kısmını dolduran bir tümsek oluşur. Burası zamanla remodelasyon ile yeniden şekillenirse de baş ile boyun arasındaki geçiş bölgesinde normalde olması gereken oyukluk ortadan kalkar ve burada kalıcı bir düzleşme meydana gelir. Fleksiyon, abdüksiyon ve iç rotasyon gerektiren hareketlerde bu düzleşmiş kısım asetabulum kenarına dayanarak ilerde asetabulofemoral sıkışma sendromuna neden olur.

Femur boynu nadiren femur başının altına kayar, ancak bunun olabilmesi için femur başının önce arkaya kaymış olması gerekir. Bu cerrahi planlamada önemlidir.

Akut kaymalar kaymış femur boynu kırığı özelliği gösterir. Periost önden yırtılır ve hemartroz oluşur.