Cerrahi Tedavi
Omurga İnstrumentasyon Çeşitleri
	
	İmplant omurganın arkasına (lamina 
	ve 
	transvers çıkıntılar) yerleştiriliyorsa bu işleme posterior
	instrumentasyon, 
	omurga önüne (omur 
	cismi) yerleştiriliyorsa anterior instrumentasyon adı verilir.
Posterior İnstrumentasyon Çeşitleri
	Posterior instrumentasyonda kullanılan 
	sistemler, anterior sistemlere oranla çok daha fazla çeşitlilik gösterir. 
	Bunlar arasında sayılan Harrington sistemi skolyoz cerrahisinde çığır açan 
	tarihsel bir öneme sahiptir. Harrington sisteminde eğriliğin içbükey 
	tarafında, üzerinde dişler bulunan bir çubuk çengeller aracılığıyla omurgaya 
	tutturularak, çubuk üzerinden alt ve üst çengeller arasında
	
	distraksiyon
	uygulanır. Eğriliğin dışbükey tarafına yerleştirilen diğer bir çubuk 
	üzerinden ise, alt ve üst çengeller arasında kompresyon uygulanır. Skolyoz 
	eğriliğindeki rotasyonel komponenti düzeltememesi, omurgayı düzleştirmesi, 
	yüksek oranda implant kırılma, çengel atme vb. oranına sahip olması, yeterli 
	stabiliteyi sağlayamaması gibi nedenler, yeni kuşak omurga instrumentasyon 
	sistemlerinin geliştirilmesine yol açmış ve Harrington sistemi artık 
	kullanılmaz olmuştur.
	Luque 
	
	segmenter instrumentasyonunda,
	lamina 
	altından geçirilen teller omurganın fizyolojik görünümüne uygun bükülmüş 
	çubuk üzerinde gerdirilerek bağlanır ve eğrilik, her omur seviyesinden 
	çubuğa doğru çektirilerek, düzeltilir.
	
	Rijit tespit sağlaması ve ucuz bir 
	sistem olmasına karşın lamina altından geçirilen tellerin omuriliği zedeleme 
	olasılığından dolayı günümüzde ancak omurga felçli (paraplejik) 
	hastalarla sınırlı bir uygulama alanı vardır.
	Çubukların çok sayıda seviyeye tutturulmuş 
	çengellere yerleştirilmesiyle hem daha rijit bir tespitin sağlanabileceği, 
	hem de güçlü bir derotasyon yapabilme olanağının doğabileceği düşüncesi 
	birçok yeni kuşak posterior instrumentasyon sisteminin geliştirilmesine yol 
	açmıştır. Cotrel-Dubousset (CD), Isola ve Texas Scottish Rite Hospital 
	(TSRH) bunlar arasında en popüler olanlarıdır.
	Çok seviyeli çengel sistemleri arasında 
	öncülüğü yapan CD instrumentasyonunda konacak çengellerin yeri ameliyat 
	öncesi çekilen radyografiler üzerinde önceden belirlenir. Omurganın 
	fizyolojik görünümüne uygun biçimlendirilmiş çubuk çengellere yerleştirilir 
	ve çubuk özel bir düzenek yardımıyla 90 derece döndürülerek fizyolojik
	sagittal 
	kontur sağlanır. Bu derotasyon manevrasıyla eğriliğin tüm komponentlerine 
	müdahale edildiğinden oldukça iyi bir düzelme sağlanır. Ayrıca göğüs 
	kafesindeki deformite de düzelir. İkinci bir çubuk yerleştirilerek ve her 
	iki çubuk birbirlerine yan bağlayıcılarla bağlanarak, oluşturulan implant 
	yapısının gücü ve rotasyon kuvvetlerine karşı dayanıklılığı arttırılır.
	TSRH ve Isola instrumentasyon sistemleri de CD 
	ilkelerini gözetir, ancak Isola instrumentasyonunda lomber bölgede çengel 
	yerine 
	pediküle geçilen vidalar kullanılır. Pedikül vidalarının mükemmel 
	tespit olanağı sunması daha sonraları gerek CD, gerekse TSRH sistemlerinin 
	çengel yerine daha çok pedikül vidası kullanılacak şekilde yeniden 
	tasarlanmasına yol açmıştır. Üstelik bu yeni sistemlerde pedikül vidaları 
	sadece lomber 
	bölgeyle sınırlı kalmayıp
	
	torasik bölgede de kullanılmaktadır.
Bu sayfada yer alan bilgilerin tamamı ebeveynleri çocuk ortopedisinin konuları hakkında bilgilendirmek amacıyla verilmektedir.
Bu bilgilerden yola çıkarak ebeveynlerin çocuklarındaki rahatsızlıklara tanı koymaları, daha da ileri giderek kendilerini hekim yerine koyarak çocuklarını tedavi etmeye kalkışmaları son derece sakıncalıdır.
Bu sayfada yer alan bilgiler bir hekimin muayene sonucu vereceği kararın yerini asla alamaz.


 







