Cerrahi Tedavi
Omurga İnstrumentasyon Çeşitleri
İmplant omurganın arkasına (lamina
ve
transvers çıkıntılar) yerleştiriliyorsa bu işleme posterior
instrumentasyon,
omurga önüne (omur
cismi) yerleştiriliyorsa anterior instrumentasyon adı verilir.
Posterior İnstrumentasyon Çeşitleri
Posterior instrumentasyonda kullanılan
sistemler, anterior sistemlere oranla çok daha fazla çeşitlilik gösterir.
Bunlar arasında sayılan Harrington sistemi skolyoz cerrahisinde çığır açan
tarihsel bir öneme sahiptir. Harrington sisteminde eğriliğin içbükey
tarafında, üzerinde dişler bulunan bir çubuk çengeller aracılığıyla omurgaya
tutturularak, çubuk üzerinden alt ve üst çengeller arasında
distraksiyon
uygulanır. Eğriliğin dışbükey tarafına yerleştirilen diğer bir çubuk
üzerinden ise, alt ve üst çengeller arasında kompresyon uygulanır. Skolyoz
eğriliğindeki rotasyonel komponenti düzeltememesi, omurgayı düzleştirmesi,
yüksek oranda implant kırılma, çengel atme vb. oranına sahip olması, yeterli
stabiliteyi sağlayamaması gibi nedenler, yeni kuşak omurga instrumentasyon
sistemlerinin geliştirilmesine yol açmış ve Harrington sistemi artık
kullanılmaz olmuştur.
Luque
segmenter instrumentasyonunda,
lamina
altından geçirilen teller omurganın fizyolojik görünümüne uygun bükülmüş
çubuk üzerinde gerdirilerek bağlanır ve eğrilik, her omur seviyesinden
çubuğa doğru çektirilerek, düzeltilir.
Rijit tespit sağlaması ve ucuz bir
sistem olmasına karşın lamina altından geçirilen tellerin omuriliği zedeleme
olasılığından dolayı günümüzde ancak omurga felçli (paraplejik)
hastalarla sınırlı bir uygulama alanı vardır.
Çubukların çok sayıda seviyeye tutturulmuş
çengellere yerleştirilmesiyle hem daha rijit bir tespitin sağlanabileceği,
hem de güçlü bir derotasyon yapabilme olanağının doğabileceği düşüncesi
birçok yeni kuşak posterior instrumentasyon sisteminin geliştirilmesine yol
açmıştır. Cotrel-Dubousset (CD), Isola ve Texas Scottish Rite Hospital
(TSRH) bunlar arasında en popüler olanlarıdır.
Çok seviyeli çengel sistemleri arasında
öncülüğü yapan CD instrumentasyonunda konacak çengellerin yeri ameliyat
öncesi çekilen radyografiler üzerinde önceden belirlenir. Omurganın
fizyolojik görünümüne uygun biçimlendirilmiş çubuk çengellere yerleştirilir
ve çubuk özel bir düzenek yardımıyla 90 derece döndürülerek fizyolojik
sagittal
kontur sağlanır. Bu derotasyon manevrasıyla eğriliğin tüm komponentlerine
müdahale edildiğinden oldukça iyi bir düzelme sağlanır. Ayrıca göğüs
kafesindeki deformite de düzelir. İkinci bir çubuk yerleştirilerek ve her
iki çubuk birbirlerine yan bağlayıcılarla bağlanarak, oluşturulan implant
yapısının gücü ve rotasyon kuvvetlerine karşı dayanıklılığı arttırılır.
TSRH ve Isola instrumentasyon sistemleri de CD
ilkelerini gözetir, ancak Isola instrumentasyonunda lomber bölgede çengel
yerine
pediküle geçilen vidalar kullanılır. Pedikül vidalarının mükemmel
tespit olanağı sunması daha sonraları gerek CD, gerekse TSRH sistemlerinin
çengel yerine daha çok pedikül vidası kullanılacak şekilde yeniden
tasarlanmasına yol açmıştır. Üstelik bu yeni sistemlerde pedikül vidaları
sadece lomber
bölgeyle sınırlı kalmayıp
torasik bölgede de kullanılmaktadır.
Bu sayfada yer alan bilgilerin tamamı ebeveynleri çocuk ortopedisinin konuları hakkında bilgilendirmek amacıyla verilmektedir.
Bu bilgilerden yola çıkarak ebeveynlerin çocuklarındaki rahatsızlıklara tanı koymaları, daha da ileri giderek kendilerini hekim yerine koyarak çocuklarını tedavi etmeye kalkışmaları son derece sakıncalıdır.
Bu sayfada yer alan bilgiler bir hekimin muayene sonucu vereceği kararın yerini asla alamaz.